“Ella i jej sekret”, Cath Howe, tłumaczenie: Jarosław Westermark/Słowne Babki, ISBN978-83-280-6334-1, wydawnictwo Wilga, 2019, wiek 12+
Kim jest Ella. Jest młodszą nastolatką, którą poznajemy w momencie, kiedy zmieniła szkołę i miejsce zamieszkania. Radość przynosi jej fotografowanie nowym telefonem i codzienne listy do taty. Ella nie jest zadowolona ze zmiany miejsca, dodatkowo mama zobowiązuje ją, do ukrywania rodzinnej tajemnicy. Szkoła okazuje się miejscem mało przyjaznym, aż do momentu kiedy delikatna i poszukująca przyjaciół Ella zostaje w szkole zauważona przez Lydie.
Lydia jest szkolną prymuską, osobą wokół której toczy się życie klasy. Lydia jest otoczona wianuszkiem koleżanek, pięknie ubrana i ma najwspanialsze kredki i flamastry, których nie może pożyczyć. Jest perfekcyjna. Organizuje imprezę urodzinową, na którą zaprasza Ellę. Dziewczynka jest wniebowzięta. To jej Ella wyznaje swój sekret, o tacie, który trafił do więzienia. Czuje się bezpieczna i chce uszczęśliwić swoją przyjaciółkę, która łasa jest na plotki i sekrety. Ella otrzymuje w zamian od Lydii wspaniałe różowe buty. Więc kiedy Lydia namawia ją na szpiegowanie Molly, mimo wątpliwości chce spełnić jej oczekiwania, zadowolić ją.
Molly to skryta samotniczka, Ella przypadkowo, trafia do jej domu chcąc kupić sweter szkolny, Molly stara się zatrzymać Ellę przed drzwiami. Ona jednak wbiega do wnętrza za białym królikiem, któremu chce zrobić zdjęcie. Dom jest mroczny, pełen dziwnych sprzętów. Molly też skrywa tajemnicę.
Ella odwiedza Molly, dziewczynki z kolejnymi spotkaniami, zbliżają się do siebie, a Ella zauważa malarski talent. Zachęca Molly do udziału w zajęciach plastycznych, na które również uczęszcza Lydia. Ella nie czuje się dobrze balansując między dziewczynami i ukrywając prawdę. Próbuje być lojalna wobec obu. Okazuje się to niemożliwe. Ella odkrywa w domu Molly kobietę, robi jej zdjęcie i wysyła przyjaciółce. Kiedy tylko orientuje się, że to nie duch, ale chora mama Molly żałuje tego i prosi Lydię o usunięcie zdjęcia. Niestety Lydia wykorzystuje zdjęcie, bo zniszczyć relację Elli i Molly.
To moment, w którym Ella dostrzega sieć intryg i manipulacji. Ella idzie do domu Molly, by ją przeprosić. Tam okazuje się że mama Molly, jest w bardzo chora. Ella dzwoni po karetkę ratując jej życie. W efekcie wizyt w szpitalu dziewczynki oraz ich rodziny bardzo zbliżają się do siebie, tworząc silną i głęboką relację.
Na szczególną uwagę w tej książce zasługuje postawa dorosłych. Samotność Elly wypływa nie tylko ze zmiany szkoły i pozostawienia przyjaciółki, ale z dystansu i nieobecności matki. Ella dokumentuje swoje życie i pisze codziennie listy do więzienia do taty, są dla niej rodzajem terapii, a literacko korespondują z wydarzeniami w książce. Listy to pytania: dlaczego? Na które, nikt z dorosłych Elli nie opowiedział. Całe dotychczasowe życie się zawaliło. Ojciec, który był wzorem, przyjacielem i opoką, trafia do więzienia. Dziewczynka jest zagubiona w świecie, którego zasad nie rozumie. Molly jest również ofiarą słabości dorosłych. Dziewczynki stają się dla siebie wsparciem i dzięki temu ich rodziny zaczynają lepiej funkcjonować. To one są fundamentem bezpieczeństwa.
Jest to mała książka, ale stanowić może punkt wyjścia do wielu trudnych tematów: samotności, trudności w sytuacji zmiany, choroby bliskiej osoby, śmierci. Co ważne, pokazuje też wartość jaką niesie ze sobą prawda w relacjach, podejmuje temat prawdziwej przyjaźni, odwagi w przyznaniu się do błędu i szczerość. Ella pozbawiona wsparcia dorosłych podejmuje samodzielnie decyzje, popełnia błędy, ale potrafi się z nimi skonfrontować. “